Πώς να αντιδράς όταν διαφωνείς

“Τι κάνεις;” είναι ίσως μια από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που κάνουν οι άνθρωποι. Συχνά η προεπιλεγμένη απόκριση είναι “καλή” ή κάποια παραλλαγή της, ακόμη και όταν δεν τα πάνε πολύ καλά. Υπάρχουν διάφοροι πιθανοί λόγοι για αυτό. Να ξεκινήσω, Σιμόν ΣάντερςRSW, ψυχοθεραπευτής και ιδρυτής του Η γνωστική γωνία, λέει ότι οι άνθρωποι σπάνια απαντούν στην ερώτηση με ειλικρίνεια, επειδή συνήθως χρησιμοποιείται ως αστείο και όχι ως γνήσια έρευνα για την ευημερία κάποιου. Προσθέτει ότι είναι επίσης δύσκολο να αποφασίσεις πώς να αντιδράσεις όταν πραγματικά διαφωνείς όταν δεν ξέρεις πώς θα ληφθεί η απάντησή σου ή αν είναι κατάλληλη για την ιστορία.

Επίσης, κλινικός ψυχολόγος Τρέισι ΝταλγκλέιςΟ PhD λέει ότι είμαστε κοινωνικοποιημένοι από νεαρή ηλικία για να πιστεύουμε ότι η ευαλωτότητα είναι σημάδι αδυναμίας και ότι πρέπει να κρατάμε τα συναισθήματά μας για τον εαυτό μας.

Τα οφέλη της έκφρασης του πώς νιώθετε πραγματικά

Αν και μπορεί να φαίνεται τρομερά ευάλωτο να μοιράζεσαι αυτό που πραγματικά κάνεις, το να εκφράζεις ότι παλεύεις με κάτι σε άλλους έχει πολλά οφέλη, σύμφωνα με ειδικούς ψυχικής υγείας. Ένα από τα οφέλη είναι ότι το να μιλάς για αυτό που περνάς βοηθά στην κατανόηση και επεξεργασία των συναισθημάτων σου, λέει ο Saunders. Ο Δρ Dalgleish προσθέτει ότι η εμφιάλωση και η υποβάθμιση των συναισθημάτων μας συμβάλλει στο στρες, την εξουθένωση, την κατάθλιψη και το άγχος. «Χρησιμοποιώ την αναλογία μιας κατσαρόλας με βραστό νερό», λέει. «Πρέπει να αφαιρέσετε το καπάκι για να αφήσετε τον ατμό να διαφύγει με την πάροδο του χρόνου. Διαφορετικά, το τηγάνι βράζει. Όταν κρατάμε αυτό που πραγματικά κάνουμε μέσα μας, είναι πιο πιθανό να παλέψουμε.

Σχετικές ιστορίες

Ο Σάντερς λέει ότι η κοινή χρήση μπορεί επίσης να βοηθήσει στη δημιουργία συναισθηματικής οικειότητας στις σχέσεις μας, βοηθώντας μας να οικοδομήσουμε ένα ισχυρό σύστημα υποστήριξης. Η κοινή χρήση με άλλους είναι επίσης μια μορφή από κοινού ρύθμισης. «Αυτές οι αποκαλύψεις και το άνοιγμα των εσωτερικών μας εμπειριών μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση του νευρικού συστήματος», λέει ο Δρ Dalgleish. Με άλλα λόγια, νιώθουμε ηρεμία και ηρεμία όταν συνδεόμαστε με άλλους. Προειδοποιεί ότι αυτό ισχύει για το να μοιράζεσαι και να είσαι ευάλωτος με κάποιον, όχι να κάνεις ντάμπινγκ ή ντάμπινγκ σε άλλους.

Πώς να αντιδράς όταν διαφωνείς

Σκεφτείτε τι χρειάζεστε στη συνομιλία

Λοιπόν, πώς ακριβώς πρέπει να απαντήσουμε όταν κάποιος ρωτά πώς τα πάμε αν δεν τα πάμε τόσο καλά; Εξαρτάται από δύο πράγματα: γιατί το μοιράζεσαι και με ποιον το μοιράζεσαι. Ο Saunders συνιστά να ρωτήσετε πρώτα τον εαυτό σας τι θέλετε να αποκομίσετε από το να μοιράζεστε — ίσως είναι υποστήριξη, ένα αυτί που σας ακούει ή απλά χρειάζεται να εκφράσετε τα συναισθήματά σας. «Θα σας βοηθήσει να μετρήσετε το επίπεδο ευπάθειας που ίσως θέλετε να εκφράσετε», λέει.

Για παράδειγμα, αν χρειάζεστε απλώς κάποιον να ακούσει, ο Δρ Dalgleish προτείνει να ξεκινήσετε τη συζήτηση με το: «Θέλω να μοιραστώ κάτι, αλλά χρειάζομαι απλώς ένα αυτί που ακούει». Από την άλλη, αν θέλεις βοήθεια σε μια πρόκληση, σου προτείνει κάτι σαν, «Παλεύω με το Χ και χρειάζομαι πραγματικά λύσεις».

Προσδιορίστε εάν είναι ασφαλές να το μοιραστείτε με το άτομο

Είναι επίσης σημαντικό το άτομο με το οποίο μοιράζεστε τα συναισθήματά σας να είναι αξιόπιστο, με ενσυναίσθηση και να παρέχει έναν ασφαλή χώρο, λέει ο Δρ Dalgleish. Σκεφτείτε πώς αντέδρασαν στην ευαλωτότητά σας στο παρελθόν και πώς σας έκαναν να νιώσετε. Για παράδειγμα, ο Δρ Dalgleish λέει ότι εάν το άτομο σας έχει ήδη επικρίνει ή έχει απορρίψει τα συναισθήματά σας, ίσως είναι καλύτερο να μην το συζητήσετε μαζί του.

Ο Σάντερς σημειώνει επίσης ότι υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα ευαλωτότητας ανάλογα με το με ποιον μιλάτε και το επίπεδο συναισθηματικής οικειότητας στη σχέση. «Σε έναν γνωστό ή σε κάποιον που δεν είσαι κολλητός, μια εκδοχή της αλήθειας μπορεί να αισθάνεται πιο άνετα από μια βαθιά κατάδυση», λέει. «Ενώ ένας στενός φίλος ή μέλος της οικογένειας μπορεί να είναι πιο ευάλωτος».

Για παράδειγμα, ο Σάντερς λέει ότι μπορείτε να απαντήσετε σε μια γνωριμία με κάτι όπως, «Είχα καλύτερες μέρες» ή «Νιώθω κουρασμένος». Ή, εάν βρίσκεστε σε επαγγελματικό περιβάλλον και θέλετε να απαντήσετε αυθεντικά ενώ εξακολουθείτε να είστε ανάλαφροι, μπορείτε να το κάνετε με απαντήσεις όπως: “Αυτή η εβδομάδα ήταν αρκετά ταραχώδης, οπότε ανυπομονώ για το Σαββατοκύριακο ή “Ώρα με βάζει σε λίγο μπελά».

Ενώ με κάποιον με τον οποίο έχετε στενή σχέση και νιώθετε ασφαλής, ο Σάντερς προτείνει απαντήσεις όπως: «Πραγματικά περνάω δύσκολα με τον Χ» ή «Το άγχος μου με κράτησε ξύπνιο τα τελευταία βράδια». Ή, αν θέλετε να βουτήξετε πιο βαθιά, λέει, δοκιμάστε κάτι σαν, «Χαίρομαι που με ρώτησες…δεν τα πάω πολύ καλά. έχετε μια στιγμή σήμερα που μπορούμε να μιλήσουμε περισσότερο για αυτό; »

Ανεξάρτητα με ποιον μοιράζεστε, ο Σάντερς λέει ότι οι παραπάνω απαντήσεις επιτρέπουν στη συζήτηση να προχωρήσει βαθύτερα εάν και τα δύο μέρη αισθάνονται έτοιμα να το κάνουν, ενώ αφήνουν την ευπάθεια να σταματήσει εκεί αν χρειαστεί.

Θυμηθείτε, δεν είστε ο μόνος που παλεύει

Αν εξακολουθείτε να δυσκολεύεστε να μοιραστείτε, ο Δρ Dalgleish μας υπενθυμίζει ότι όλοι αγωνίζονται, επομένως δεν είστε ο μόνος που περνάει κάτι. Το να φέρνουμε συμπόνια στους αγώνες μας και να μοιραζόμαστε τον αληθινό μας εαυτό είναι μέρος του θεραπευτικού μας ταξιδιού, προσθέτει. Το να το θυμάστε αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να είστε πιο ανοιχτοί στην κοινή χρήση.

Και η εξάσκηση διευκολύνει το να είσαι ευάλωτος

Από πρακτική άποψη, ο Saunders λέει ότι η μετάβαση σε πιο αυθεντικές απαντήσεις μπορεί να είναι λιγότερο αποθαρρυντική αν προσπαθήσετε να πειραματιστείτε με διαφορετικούς ανθρώπους και απαντήσεις. «Επιλέξτε μέρες/τόπους/άνθρωπους με τους οποίους θέλετε να είστε πιο ειλικρινείς και δοκιμάστε πώς νιώθετε», λέει. «Μπορείτε να σκεφτείτε τις ερωτήσεις: Ήταν η ευαλωτότητά μου συνεπής με το επίπεδο ασφάλειας σε αυτή τη σχέση; Πώς ένιωσα μετά την κοινή χρήση; Με αυτές τις συμβουλές και τα σενάρια στο μυαλό και μια καλή δόση εξάσκησης, το να είσαι ευάλωτος μπορεί να γίνει ευκολότερο με την πάροδο του χρόνου.