Πολλοί γονείς δίνουν tablet ή τηλέφωνα στα νήπια τους για να παρακολουθήσουν κινούμενα σχέδια ή βίντεο φιλικά προς τα παιδιά. Ενώ τα παιδιά διασκεδάζουν, οι γονείς τελειώνουν τις δουλειές του γραφείου ή τις δουλειές του σπιτιού. Μπορεί να βοηθήσει τους γονείς, αλλά μακροπρόθεσμα μπορεί να είναι ανθυγιεινό για το παιδί. Μάλιστα, το 2018, ο Ρουμάνος ψυχολόγος Marius Teodor Zamfir επινόησε έναν όρο: εικονικός αυτισμός. Σύμφωνα με το ResearchGate, ο ψυχολόγος βρήκε μια σχέση μεταξύ του αυτισμού και του χρόνου οθόνης. Σημείωσε ότι τα παιδιά ηλικίας μεταξύ 0 και 3 ετών, που παρέμεναν προσκολλημένα στις οθόνες για περισσότερες από τέσσερις ώρες την ημέρα, υπέφεραν από «αισθητικοκινητική και κοινωνικο-συναισθηματική στέρηση». Αυτό, με τη σειρά του, πυροδότησε συμπεριφορά παρόμοια με αυτή που παρατηρείται σε παιδιά που έχουν διαγνωστεί με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ASD). Την Ημέρα Υπερηφάνειας του Αυτισμού, που γιορτάζεται για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τον αυτισμό στις 18 Ιουνίου, ας μάθουμε για την πιθανή σχέση μεταξύ του χρόνου οθόνης και του αυτισμού.
Η Health Shots επικοινώνησε με τον Δρ Rajat Chopra, Σύμβουλο Νευρολογίας, Narayana Superspeciality Hospital, Gurugram για να μάθει περισσότερα για τον «εικονικό αυτισμό».

Λέει ότι ο «εικονικός αυτισμός» δεν είναι αποδεκτός ιατρικός ή ψυχολογικός όρος. Σύμφωνα με τον ίδιο, η υπερβολική έκθεση σε οθόνες δεν προκαλεί αυτισμό. Είναι μια νευροαναπτυξιακή κατάσταση σύνθετης αιτιολογίας, που περιλαμβάνει έναν συνδυασμό γενετικών, περιβαλλοντικών και νευρολογικών παραγόντων. Αν και η έρευνα για τη σχέση μεταξύ του χρόνου οθόνης και του αυτισμού είναι ακόμη σε εξέλιξη, δεν υπάρχουν επί του παρόντος αξιόπιστα στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι ο υπερβολικός χρόνος οθόνης μπορεί να προκαλέσει άμεσα αυτισμό στα παιδιά.
Μεταξύ των διαφόρων ερευνητικών εργασιών, μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Jama Network έδειξε ότι στα αγόρια, ο μεγαλύτερος χρόνος οθόνης στο ένα έτος συνδέθηκε σημαντικά με τον αυτισμό στα τρία. Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Psychiatry εξέτασε περισσότερα από 150 παιδιά. Μεταξύ αυτών, 101 παιδιά διαγνώστηκαν με αυτισμό και 57 ήταν τυπικά αναπτυσσόμενα παιδιά. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο χρόνος οθόνης των παιδιών με ΔΑΦ ήταν μεγαλύτερος από αυτόν των κανονικά αναπτυσσόμενων παιδιών. Διαπίστωσαν επίσης ότι ο χρόνος οθόνης συσχετίστηκε με αυτιστικά συμπτώματα.
Υπερβολικός χρόνος οθόνης και παιδιά
Η έρευνα για τον αυτισμό και τον χρόνο οθόνης μπορεί να είναι συνεχής, αλλά ο υπερβολικός χρόνος οθόνης στα παιδιά μπορεί ενδεχομένως να συμβάλει σε μια ποικιλία προβλημάτων υγείας, λέει ο ειδικός. Μερικά από τα πιθανά προβλήματα που σχετίζονται με τον υπερβολικό χρόνο οθόνης περιλαμβάνουν:
1. Γλώσσα και γνωστική ανάπτυξη
Ο υπερβολικός χρόνος οθόνης μπορεί να αντικαταστήσει ευκαιρίες για ενεργό παιχνίδι, κοινωνική αλληλεπίδραση και γλωσσική ανάπτυξη, που είναι σημαντικά για τις γενικές γνωστικές και γλωσσικές δεξιότητες του παιδιού.

2. Συμπεριφορά και συναισθηματική ρύθμιση
Σύμφωνα με τον Δρ Τσόπρα, ορισμένες μελέτες υποδηλώνουν πιθανή συσχέτιση μεταξύ υπερβολικού χρόνου οθόνης και ζητημάτων συμπεριφοράς όπως προβλήματα προσοχής, παρορμητικότητα και κακή συναισθηματική ρύθμιση. Ωστόσο, η αιτιότητα και οι υποκείμενοι μηχανισμοί βρίσκονται ακόμη υπό διερεύνηση.
3. Διαταραχές ύπνου
Η έκθεση σε οθόνες, ιδιαίτερα το βράδυ ή τη νύχτα, μπορεί να επηρεάσει τα πρότυπα και την ποιότητα του ύπνου, προκαλώντας δυσκολία στον ύπνο ή διαταραχές του ύπνου.
4. Προβλήματα ματιών και όρασης
Η παρατεταμένη χρήση της οθόνης, ειδικά χωρίς τα κατάλληλα διαλείμματα ή τις κατάλληλες αποστάσεις θέασης, μπορεί να οδηγήσει σε καταπόνηση των ματιών, ξηροφθαλμία, θολή όραση και άλλα προβλήματα που σχετίζονται με την όραση.
5. Καθιστική συμπεριφορά
Το να ξοδεύετε πολύ χρόνο μπροστά σε οθόνες οδηγεί συχνά σε έναν πιο καθιστικό τρόπο ζωής, ο οποίος μπορεί να συμβάλει σε υψηλότερο κίνδυνο παχυσαρκίας και συναφών προβλημάτων υγείας.
Ως μητέρα, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας είναι σε θέση να εξισορροπεί τον χρόνο οθόνης με άλλες δραστηριότητες, όπως το σωματικό παιχνίδι, την κοινωνική αλληλεπίδραση και τις δημιουργικές αναζητήσεις.